χαλαζιοπορφύρης

Πέτρωμα παλαιοηφαιστειογενές, πρωτογενούς γεωλογικής ηλικίας, έκχυτο, που αποτελείται από υαλώδη μάζα, μέσα στην οποία περιέχονται φαινοκρύσταλλοι αλκαλιούχων αστρίων, σποραδικά, καθώς και από ασβεστονατρομιγείς αστρίους και χαλαζία. Η θεμελιώδης μάζα του έχει χρώμα λευκό, φαιό, κιτρινωπό ή ωχρό και ερυθρό έως κεραμιδί, όταν όμως είναι υαλώδης έχει χρώμα σκοτεινό, μαυριδερό και σπάνια κοκκινωπό. Ο ιστός των χ. είναι πορφυριτικός διαφόρων τύπων. Οι χ. αποτελούν ρεύματα, καλύμματα, φλέβες και μικρά σωροειδή σώματα. Ως φλέβες παρουσιάζονται σε όλες τις αρχαιότερες γεωλογικές διαπλάσεις. Απαντούν στην κάμβρια και σιλούρια διάπλαση στην Αγγλία και στη λιθανθρακοφόρα και πέρμια στις Άλπεις, στη Γερμανία, στο Νότιο Τιρόλο κ.α.

* * *

ο, Ν

(πετρογρ.) παλαιότερη ονομασία τού χαλαζιακού πορφύρη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλάζιος + πορφύρης].